چرا حسودان هرگز نمی آسایند!!!

از همه انسانهای حسود بیزارم

از همه آدمها با اینهمه تنوع در منش و کردار ، چیزی که بیشتر از همه و همواره نصیب من شد ، آدمهای حسود بود.
سالها بی تفاوت از کنار اینگونه افراد میگذری اما وقتی سرانجام با دقت به نتیجه حضور و عمل آنها در مسیر زندگیت فکر میکنی می بینی که چندان بی اثر نبوده اند و همواره با مجموعه اقدامات بدخواهانه به طرق مختلف تو را از رسیدن و داشتن نقاط وجایگاهی بهتر در زندگی عقب رانده اند بی آنکه رد پایی از خود به جای گذاشته باشند.
شاید در مجموع آنچه مهم باشد رضایت نسبی خود انسان از همه شرایط موجود با تمام سنگ اندازی های پیرامون زندگی باشد اما در مقایسه با فرصتها و موقعیتهای متفاوتی که می شد در اثر نبود حسادتها برای انسان پیش آید ، پذیرش این افراد وتحمل آنها بسیار سخت خواهد بود.
در بیشتر مواقع اثر و خاطره حسادت افراد غریبه ای که در اطراف ما بوده اند به مرور زمان به فراموشی سپرده می شود اما آنچه تا همیشه در ذهن باقی می ماند حسادت افرادی است که در گروه نزدیکان وآشنایان بوده اند چرا که روند ادامه رفتار این گروه افراد به اقتضای تعاملات نزدیکتر ، به طور پیوسته وجود خواهد داشت و شاید در مقاطع مختلف ، ظاهر و نقاب جدیدی بر نیتها و بدخواهی های خود بگذارند اما هرگز قدمی از اهداف حسادت آمیز خود عقب نخواهند گذاشت.


اگر می توانستم تا کیلومترها اطراف خود را از وجود و حضور انسانهای حسود پاک میکردم .