سرمایه گذاری !!!

سرمایه

وقتی صحبت از سرمایه به میان می اید ،ذهن شنونده بی درنگ به سراغ اندوخته های مالی کشیده می شود .

سرمایه در لغت به معنای 1- مال . دارایی . 2- دارایی خواه مادی یا معنوی . 3- مالی که عواید پولی به دست دهد. میباشد

شاید بتوان گفت تعریف دوم ،کاملترین تعریف است.

درمسیر تکامل روح  و فکر، گامهای بسیاری باید برداشت که شناخت سرمایه ، اصول مراقبت از آن و چگونگی افزایش آن ، مطمئنا گام بلندی در طول این مسیر خواهد بود.

سرمایه ای که برای تکامل خصلتهای انسانی باید شناخته شود ، سرمایه هایی از جنس معنوی- انسانی  هستند که محاسبه سود وزیان این نوع سرمایه ها نیازمند آموزشهای تجربی و اکتسابی ما از زندگی می باشد.

اصولا هر نوع سرمایه ای در ذات خود و در بیشتر واقع مفاهیم سوددهی و رشد را همراه دارد و برای تحقق این خصوصیات ، صاحب سرمایه مجموعه تمهیدات و اقداماتی را انجام  خواهد داد که بسته به زمان مورد نظر برای برداشت سود، این تمهیدات در سطوح مختلفی به انجام میرسد.

یکی از بزرگترین خلاء هایی که در اصول تربیتی ما وجود داشته است همواره این بوده که در آموزش اصول زندگی به ما هیچ اقدام موثری صورت نگرفته است و به عنوان مثال هرگز نیاموختیم که  انتظار ما برای برداشت سود در هر مرحله از زندگی، به میزان سرمایه گذاری های ما در دوره های قبل از آن بستگی دارد.

چیزی که اکثر افراد با آن مواجه میشوند این است که از سنین حدود 25-30 سالگی به بعد با وارد شدن به سطح جدیدی از رشد عقلی و به نوعی تکمیل تر شدن آن ، در مقام مقایسه موقعیت خود با سایر موقعیتها بر می آیند و در این هنگام انتظارات آنها بیش از هرزمان دیگری شکل میگیرد. نکته هائز اهمیت ، نتیجه نامطلوبی است که معمولا پس از این مقایسه حاصل میشود چرا که به طور طبیعی همواره افراد برتر از خود، مورد قیاس قرار میگیرند و اینجاست که کاستی های وعقب ماندگی های به چشم می آید.

باید بدانیم که در مقطعی از زندگی ، خودِ وجود ما سرمایه ای است در دست دیگران که برای به بارنشستن آن ، دیگران باید اقداماتی را انجام میدادند ودر مقطعی از زندگی چیزهای دیگری هستند که به عنوان سرمایه در اطراف ما هستند که ما وظیفه شناخت و نگاهداری از آن را به عهده داریم تا در زمان خود به بار بنشیند.

این که امروز سود مورد انتظار را از این مقطع از زندگی نمیبریم  شاید بر اثر کوتاهی کسانی بوده باشد که درگذشته ما سرمایه آنها بوده ایم و حسرت بر آن اثری در وضع موجود ما نخواهد داشت و قطعا صاحبان سرمایه نیز هیچ سودی دریافت نخواهند کرد.

اما از هرکجا که به این تجارت معنوی – انسانی وارد شویم دیر نیست و تنها رمز موفقیت و برداشت سود واقعی این است که سرمایه های پیرامون خود را مورد شناخت و ارزشیابی قراردهیم و در پس آن برای نگهداری و افزایشش روشهای مناسبی را در پیش گیریم.

در فرهنگ زندگی امروزه شاید داشتن دوست، نواقص و عوارض حاشیه ای خاص خود را داشته باشد که گاه انسان را به این سمت سوق میدهد که بدون انتخاب و یافتن حتی یک دوست ، به زندگی ادامه دهیم . این نمیتواند تصمیم بدی تلقی شود ، چراکه نزول فرهنگ اجتماعی از یک سو و حس منفعت طلبی در این دوران اخیر موجب گردیده تا عموم مردم در مقام دوستی برای یکدیگر ، حرفی برای گفتن نداشته باشند و بیش از ارائه خوبیهای یک دوستی بی غرض ، آسیبها و آزارهایی برای طرف مقابل  ایجاد کننداما گاه ممکن است حضور و وجود برخی افراد در این میان فرصتی خوب برای استحکام بخشیدن به یک دوستی مفید و به دور از حاشیه باشد که میتواند آغازی برای نمونه ای از یک سرمایه گذاری انسانی شود.

 مجموعه کنشها و واکنشها، گذشتها، ایثارها ،قدرشناسی ها و ...  در یک دوستی  درواقع نوعی از همان تمهدیدات لازم برای سرمایه گذاری ای انسانی است که شاید در آینده به سوددهی کامل برسد و البته همانطور که در تجارت مادی هیچ گاه نمیتوان روی بازگشت سرمایه و حتی سود آن تضمینی را مد نظر قرار داد در این نوع سرمایه گذاری نیز هرگز تضمینی برای دیدن نتیجه مطلوب و دلخواه وجود نخواهد داشت و چه بسا سرمایه گذاری انسانی به همان اندازه که انسان موجودی سرشار از متغیرهاست ، پرخطر و غیرمطمئن خواهد بود.

سرمایه گذار آگاه ، همواره با در نظر گرفتن تمام جوانب در زندگی ، پا به عرصه سرمایه گذاری می گذارد وحتی با برآورد کردن خسارت های احتمالی و حتی شکست میتواند ضریب اطمینان در سرمایه گذاری خود را افزایش دهد اما هیچگاه به حد صد درصدی از این ضریب نخواهد رسید.

نمونه فوق تنها یک مثال از سرمایه گذاری انسانی بود که اغلب اوقات از نوع سرمایه گذاری های نامطمئن و دیربازده خواهد بود .

با کمی تامل و تدقیق پیرامون زندگی خود میتوانیم موارد بسیار زیادی برای سرمایه گذاری نسبتا مطمئن پیدا کنیم و به عنوان آخرین مثال در این بحث اشاره میکنم به کودکانی که امروز به عنوان فرزندان ما هستند اما اینکه فردا نیز فرزند ما باشند و انتظارات ما را از سوددهی تضمین شده ای برآورده کنند یا خیر ، به شیوه عملکرد و تمهدیدات لازم ما در خصوص تربیتی که برای او در نظر میگیرم  بستگی دارد.

اقدامات ما در قبال فرزندانمان ، سرمایه گذاری در دو بعد را در یک زمان واحد  شامل میشود که یک بعد، سرمایه گذاری ای است که برداشت سود آن توسط خود او در سنین رشد و تکامل خواهد بود و بعد دیگر سرمایه گذاری ای است که سود آن توسط خود ما و بواسطه او برداشت میشود.

مشکل بیشتر انسانها این است که به متن زندگی هرگز فکر نمیکنند و یا آنقدر سطحی و گذار به آن می اندیشند که تا قبل از بارورشدن حاصل اندیشه هایشان، درخت تعالی و رشدشان خشک میشود.

م.شاهی